Kapitein in mij

Zai Cheikh

Lief klein meisje die met grote nieuwsgierige ogen naar de wereld om haar heen kijkt. Vol levenslust en vertrouwen registreer je de beweging van het leven. Je kon niet wachten om deel te nemen aan dit bestaan. Jouw intrede in deze wereld kenmerkt zich hierdoor. Als een spons neem je alle informatie over het leven in je op. Je kan niet wachten om groot te zijn.

Lief kwetsbaar meisje. Wat hebben ze je toch aangedaan en tekort gedaan. Opgroeiend in een huis vol oorlogsgeluiden van zielen die gebukt gaan onder hun eigen leed. Stilletjes ruim je de scherven op van de vernielde bloempot op de grond. Stilletjes kus je de tranen weg op jouw moeders gezicht. Misschien als jij jezelf nog kleiner maakt dan je al bent stopt de oorlog een keer. En als er dan geen oorlog meer is, misschien gaan ze je dan wel zien.

Lief edelmoedig meisje, zo broos en klein van gestalte. Het verdriet van alle gebroken zielen om jou heen drukt op jouw jonge bestaan. Je wilt helpen maar je armpjes reiken maar tot zo ver. Maar wat jij nog niet kunt bevatten, is dat er een geheime ontembare levenskracht in jou schuilt. Een licht dat voortbestemd is om wonderen van grotesk niveau te verrichten. Heb jij enig idee hoeveel heling jij zal brengen met jouw woorden? Heb jij enig idee hoeveel schoonheid jij zal verspreiden met jouw glimlach? En heb jij enig idee hoeveel littekens jij met jouw zachtheid zal strelen?

Jij zal de ketenen van generaties doorbreken en het verschil maken. Met jouw weerbarstige karakter ben je vastbesloten om een bestaan te creëeren vol vrede en vreugde.

Met al jouw kwetsbaarheid en daaruit voortkomende kracht bouw je mij. Vanuit mijn hart, daar waar jij voor altijd zal voortbestaan, stuur je mij. En leer je mij hoe ik vanuit jouw bron mijzelf kan voeden. Leid mij, o kapitein. Leid mij naar de goddelijkheid in mij.