Rugtas

Wilma van Eikenhorst

Als je ouder wordt realiseer je op een dag dat de tijd op niemand wacht
De dagen , uren , jaren voorbij gaan
Dat tijd niet vergeeft en dat we een uitgerekende datum hebben
En dan ontdek je dat je lichter moet gaan reizen, die dag je de rugtas opent,die je altijd hebt volgeladen en nu eens opruimt
Al die herinneringen die tonnen wegen omdat je niet los kon laten
Herinneringen die je hebben verlamd
Op dat moment vraag je je af of het een zegen was, beloftes die ze niet zijn nagekomen
Gooi alles uit betraande , alle verboden angsten, mislukkelingen
Je gaat alles scheiden wat nuttig is van wat niet is
En wat je laat glimlachen, dromen, genegenheid die helemaal onderin verstopt zat komt weer boven
En dat gewicht bekroond je met jou verdere reis , je dromen dicht bij je hart die je helpen volgen .