Zijn ware (b)aard
ZIJN WARE (B)AARD
Zijn baard was lang en grijs
Vol en weelderig
En hij golfde
Tot net boven zijn navel
Hij zei :
"Dit is vrijheid
Godverdomme
Dit is nou vrijheid"
Om vrijer te worden
In zijn leven
In zichzelf
Toen hij jonger was
Groeide hij zijn baard
Met elke centimeter erbij
Voelde hij zich beter worden
Voelde hij zich meer zichzelf
De kritiek van de omgeving ten spijt
Conventies
Verwachtingen
Burgerlijkheid
Hij had er lak aan
Of zoals hij het zelf prachtig zei
Hij had er schijt aan
Hij weigerde zich te conformeren
Aan de norm en de standaard
Hij liet zich niet dicteren
Zijn baard was vol en weelderig
En golvend
Net als zijn gemoed
Net als zijn gevoel
Hij zei :
"Mijn baard toont mijn ware aard
En tevens mijn ware leeftijd
Wat verbergt een man precies
Achter zijn gladgeschoren aangezicht ?"
Hij had vrede
Hij leefde
Hij dronk pullen bier
Hij beminde zijn vrouw
Hij keek naar de sterren
Met zijn linkerhand
Streek hij dan door zijn baard
Een rustgevende handeling
De plooien in zijn leven
Werden zo gladgestreken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zijn ware (b)aard’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.