«»
Kijk niet meer op tegen bergen
De vlakte die jij verliet
Op de top zie jij louter dwergen
Verlaat de gedachten van het verleden
Waar je nu ijzer gaat smeden
Je ziet de bergen en laat je gaan
Iedere bergwand die kun je aan
Jij voelt je fris en jong
De hoogste bergen die jij bedwong
De poorten van de hel heb jij doorstaan
Laat ze maar lachen
Jij kunt er best wel tegen aan
Beneden zie je de rivieren stromen
Jij die al weet waar ze samen komen
De wilskracht is weer volmaakt
Je hebt het verleden gekraakt
Je voelt je parmantig
Gevoel van twintig
Het kan je allemaal niet zoveel schelen
Je kunt het allemaal weer velen
Roel van Ekeris©
Verlaat de velden van verdriet
Verlaat de velden van verdrietKijk niet meer op tegen bergen
De vlakte die jij verliet
Op de top zie jij louter dwergen
Verlaat de gedachten van het verleden
Waar je nu ijzer gaat smeden
Je ziet de bergen en laat je gaan
Iedere bergwand die kun je aan
Jij voelt je fris en jong
De hoogste bergen die jij bedwong
De poorten van de hel heb jij doorstaan
Laat ze maar lachen
Jij kunt er best wel tegen aan
Beneden zie je de rivieren stromen
Jij die al weet waar ze samen komen
De wilskracht is weer volmaakt
Je hebt het verleden gekraakt
Je voelt je parmantig
Gevoel van twintig
Het kan je allemaal niet zoveel schelen
Je kunt het allemaal weer velen
Roel van Ekeris©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-02-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Roel van EkerisActief sinds: 02-02-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verlaat de velden van verdriet’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over persoonlijke groei
Nieuwste gedichten
- [ Optimist en zuurpruim ]
- [ Op de intelligentie}
- Station Halfweg
- [ Wie de wereld wil ]
- leren
- Experimenteren...