INLOGGEN
«»

ingeslagen ruiten

ik kruip uit
men zelf ingeslagen ruit
zonder buit
maar met ervaring
in bewaring
van de pijn
in het zijn
die zorgt voor het triggeren
van men brein dat zich dan gaat herinneren
dat niets mij kan hinderen
recht uit de gracht
met kracht
onbekend
onverwend
gehard
verward
maar echt
en ik vecht
elke dag opnieuw
vernieuw
ik mezelf
dus ik delf
in men rotsachtig hart
op plaatsen zwart
geblakerd
verwoest en verwaterd
word onverwacht
bevangen door onmacht
en wat blijkt?
heb het centrum bereikt
word overgenomen
'k ben niet aan 't dromen
der is geen ontkomen
schreeuwend laat ik los
verlos
ons van het kwade
vergeef ons onze daden
en geef ons ons dagelijks brood
ik ga dood
en sta op uit men assen
zorgen weggewassen
klaar
de volgende uitdaging daar
om me te kraken
om me te maken
zo staan de zaken
er nu eenmaal voor
dus ga ik dan ook maar rechtdoor
men zelf ingeslagen ruit
en stuit
keer op keer
elke keer weer
op mezelf
terwijl ik delf
en groei
en ontbloei
tot wie ik kan zijn
getekend door ontbering en pijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-11-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wij Zijn
Actief sinds: 18-11-2019Informatie bij het gedicht:

08/11/2019 "wie mooi wilt zijn, moet pijn lijden" Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ingeslagen ruiten’ van Wij Zijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.