Ontbinding
De golven slokken mij op.
Ik neem mijn verwarde ziel,
dat bijna lege ding,
en zwaai ermee in het rond,
tussen schuimbekkende gesels, petflessen en wrakhout.
Ik ga kopje-onder,
word uitgebraakt op het strand,
uitgewist,
en streel de aanzwellende deining,
het ondiepe laat ik los.
Ook ik baar vloed,
en welf de rug.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
CARLO RATHE (Actief sinds: 10-10-2019)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ontbinding’ van CARLO RATHE zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.