OASE

Vincent Oostrijck

OASE

Hier in de oase
Zijn de woestijnjaren
Slechts herinnering

Waar je soms aan denkt
Maar waar je niet al te lang
In wilt blijven hangen

De oase is prachtig
Groen en comfortabel
En uitermate leefbaar

De wrede woestijn
Liet sporen in mij achter
Ik sidder bij de gedachte

Maar niets brandt meer
Het is slechts de herinnering
Die nog nasmeult

Ik weet niet hoeveel jaren
Het er waren
In de hel bestaat geen tijd

Hoe kun je hier blijven
Hoe voorkom je dan
Dat de oase weer vervliegt ?

Dat het beloofde land
Voor je ogen verdampt
Waar je zelf bijstaat ?

Ik houd me aan de droom vast
Niet te stevig of te geforceerd
Niet als zand
Dat door de vingers glipt

Maar gedecideerd
Met de ogen open
Aanschouw ik de oase
Waarin ik mij bevind

De woestijn ligt achter mij
Daar waar de ellende woont
En thuishoort :
In het verleden