INLOGGEN
«»

Moeras

MOERAS

Ik heb het moeras achter me gelaten
De drassige jaren
De zompige moedeloosheid
De vijandige wateren
De giftige moerasgassen
De wirwar van rotte waterplanten
En mijn eenzame hut

Dat gebeurde
Toen ik eindelijk volwassenen werd
En dat heeft even geduurd
Toen ik besefte
Dat ik het moeras niet meer nodig had
Ben ik op een dag verder gegaan
Ik ben gewoon weggegaan

Toen ik eenmaal weg was
Viel het allemaal best mee
Dat had ik ergens niet verwacht
Ik vond mijn eigen huis terug
Een dame met bruine ogen kruiste mijn pad
En samen hebben we poezenkinderen
Dit is een plek waar ik welkom ben
En wat ook zo voelt

Als ik uit het raam kijk
Hier op de zevende etage
Zie ik de moeraslanden nog liggen
Ergens in het verre verleden
Gloren ze nog aan de horizon
En hoewel ik ze nog kan waarnemen
En ik ze nooit ontkennen zal
Hoop ik er nooit meer terug te keren
Zelfs niet voor heel even
Behalve dan op schrift

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Moeras’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.