Het heerlijke gevoel

Zywa

De mist moet zo langzaam
opgetrokken zijn, dat toen
ik het landschap zag
toen het tot mij doordrong

dat het er was, ik onbewust
het al gezien moet hebben
net zoals toen

ik verveeld zat te kijken
naar de passerende mensen
en dacht dat ze net zo terloops
mij zagen, een meisje

met bungelende benen
zomaar een meisje
dat ze niet kennen

en dat ik dat was
Dat was ineens helder
een besef, opgedoemd
uit de mist van kind zijn

Ook ik zag mezelf
daar zitten in het heerlijke
gevoel dat ik mezelf was