De naakte waarheid

Vincent Oostrijck

De naakte waarheid

De waarheid horen
Over jezelf
Is het ergste
Wat veel mensen
Kan overkomen

Als het leven
Aan een zijden draadje hangt
Erop of eronder
En de toekomst niet langer
Vanzelfsprekend is
De spiegel vangt
Je wanhopige blik
Durf je de waarheid dan
Wel onder ogen te zien ?

Ik stel je de enige vraag
Die er echt toe doet

"Wie ben jij ?"

"Wie ben jij echt ?"

En wie zie ik
Als al je verdedigingsmechanismen
Een voor een wegvallen
Als al je filmdecors omvallen
En je helemaal naakt bent
Van ziel en van geest ?

Als jij voor het eerst ziet
Wie je bent
Kun je dat dan aan ?

Wanneer je in het licht
Van de waarheid
Door schaamte wordt overmand
Door verdriet wordt verteerd
Stort je dan in
Of blijf je overeind ?

Confronteer jezelf
Met wie je bent
Met wat je voelt
Stap uit je harnas
Schud je vermomming af
Weg met dat masker

Je bent een mens
Goed genoeg voor wie
Of wat dan ook
Volmaakt en imperfect
Omarm de waarheid
Ze is niet je vijand
Maar je vriend
De waarheid maakt je vrij

"Hallo, mag ik me even voorstellen ?"

Ik ben de echte mij
Ik kijk jou in je ogen
En ik vraag je nu
Zeg het mij

"Wie ben jij ?"

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 01-03-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De naakte waarheid’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.