Oorbelletjes dragen
Héuse oorbelletjes mocht ik laten zetten...
De juwelier heeft mij al opgewacht
Báng was ik wel, ze 'schieten' die erin
Ik was nog maar een jaar of acht.
Uitkiezen mocht ik de voorwerpjes zélf:
schattige zilveren eikeltjes, prima passend
bij míjn oor!
De pijn viel gelukkig reuze mee en tróts
ging ik gauw er vandoor.
Snél aan oma laten zien; was ik al een
dame misschien?
De eerste schrede op weg naar volwassen-
heid Mánnenoorbellen kende je nog niet in
die tijd, een kwestie van éérst nog veel strijd.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Oorbelletjes dragen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.