INLOGGEN
«»

Nú pas

Nu pas, eindelijk, neem ik genoegen met wat je
geven kon
Geen eisen meer aan je stellend die ik te vaak
nog wel tegen kom.

Ik wist toch heel goed wie en wat je dan was.....
Waarom zie ik dat vandaag zo helder als glas?
Mij spijten de zinloze woorden, al waren die
op zich wel terecht.

Liever wil ik me gaan focussen gaan op plezierige
zaken want daarin was je een fijn mens, écht!

Dakoyria, 2017.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-10-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nú pas’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.