«»
tussen de vingers van een kinderhand
ik verloor de plek
waar het leven groeide
varens bedekken
schuw de grond
geven schuil
niet thuis
zakken vol handen
die tot vuisten ballen
het onbetekende
zoekt naar een naam
het wil geboren worden
de twijfel heeft het weifelen vervangen
horizonten vol van wonden
die korsten vormen
het geheugen bloedt
verliest de klonters
in de geleden tijd
de schermen staan erbij
het woord valt uit de wolken
we haasten ons
we schrapen huid
en wachten
het tij ligt in jouw armen
heb erbarmen
queeste
de taal verdwijnt als zandtussen de vingers van een kinderhand
ik verloor de plek
waar het leven groeide
varens bedekken
schuw de grond
geven schuil
niet thuis
zakken vol handen
die tot vuisten ballen
het onbetekende
zoekt naar een naam
het wil geboren worden
de twijfel heeft het weifelen vervangen
horizonten vol van wonden
die korsten vormen
het geheugen bloedt
verliest de klonters
in de geleden tijd
de schermen staan erbij
het woord valt uit de wolken
we haasten ons
we schrapen huid
en wachten
het tij ligt in jouw armen
heb erbarmen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘queeste’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over persoonlijke groei
Nieuwste gedichten
- [ Optimist en zuurpruim ]
- [ Op de intelligentie}
- Station Halfweg
- [ Wie de wereld wil ]
- leren
- Experimenteren...