Uit de kast.
Al die jaren te strak in mijn vel;
gevoel dat het niet past; weet je wel.
Uiteindelijk vertoon je de eerste barst,
breek ik uit, kom ik uit de kast.
Een bevrijdend gevoel, mijn vel dat past,
toekomst onzeker en toch een houvast.
Eindelijk zijn wie ik echt ben,
innerlijke rust, vanbinnen echt Zen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
fogske (Actief sinds: 29-11-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit de kast.’ van fogske zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.