ik breek uit

loretta

Als ik alleen in het donker lig
te staren naar 't plafond
dan denk ik aan wat ik bereiken wil
aan wat ik kan. Dan ben ik limietloos en helemaal één met mezelf.
Ik weet, ik kan de wereld aan. Ik zie een super toekomstbeeld.
Mezelf, de kids, een job waar ik voor ga.
Ik zie rust en sereniteit, vrienden en mijn gehele capaciteit.
Ik hou geen rekening met jou. Jij komt er niet in voor. In dat perfecte leventje
Hier in mij hoofd.
Als dan de zon opkomt, ik mijn ogen open en jou zie. Dan weet
ik weer waar ik nu ben. Gevangen in jouw glazen huis.
Jij houdt niet van mijn toekomstbeeld, jij controleert mijn leven zo
dat job en kids zijn wat jij wilt. Hier spreekt men niet over mijn kunnen, enkel over falen en
mijn fantasie. Jij wilt dit en dat en wat nog allemaal
en ik moet daar gewoon in mee. Geen dialoog, geen monarchie,
't is jij die hier de scepter zwaait. Geen vriendenkring, geen vrije tijd.
Steeds maar weer en altijd jouw zin.
was ik zo blind en zo naïf dat ik dat jarenlang niet zag.
Ik kan weer zie.
En op en dag zal ik door de glazen wand
breken....

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 11-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

loretta (Actief sinds: 07-11-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘ik breek uit’ van loretta zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.