Touwtje springen

Lúthien Oronar

Met hakken over sloten
want haar polsstok is tekort

met voeten aan gewichten
zwichten enkels, veel gezicht

is verduistert naar de toekomst
gisteren gestaag vergeten

zweten op getallen en verhalen
omdat de talen onverstaanbaar

zomaar opgedrongen uitgezongen
in haar hoofd gezet gebed

~

duizend levens later praten
stemmen duizend maal onhoorbaar

voor het buitenlandschap
verborgen onder lagen humus

tot het glas knapt en zij stilvalt
ontdaan ontstaan nieuwe vragen, trauma’s

~

en geheid dat de tijd
de wonden sluit en ophaalt