antwoord
Als coach leven wij
met de draadjes
zonder einde
noch begin
een ondoorzichtig einde
leven eren en leren
aan de dag, het mag
niet altijd mak’lijk zijn
de pijn van duizend jaren
tranen en verdriet zien
vandaag de dag het licht
en jouw vergezicht
glanst op
en daar zijn wij, soms
in een enkel gesprek
waar jij jouw natuurlijke pad
weer leert begaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lúthien Oronar (Actief sinds: 07-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘antwoord’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.