Ruggemerg
Zacht verweken mitsen en maren
verkleefd aan harmonie en zwijgen
blijven oude patronen, jaren staan
er ontstaan scheuren in het kleed
het heet
genoeg
is
genoeg
inzicht kleurt de avond
en ergens hervindt de mens
zijn eigenwaarde, evenaart
zo zijn eigen angst en vangt
de schoonheid
van die ene bloem
die zichtbaar
wordt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lúthien Oronar (Actief sinds: 07-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ruggemerg’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.