Spiegelingen

Lúthien Oronar

Zie jij jouw eigen storm
die diep van binnen woedt
waar disbalans de kans grijpt
om jouw daglicht in de schaduw
van schuld en angst te plaatsen?

Zie jij de regenbui die valt
op die diepe oude wonden
zandgronden die opnemen, drogen
kleigronden eindeloos zwaar
het gevaar van de onderstroom?

Ik droom dat ik in een spiegel kijk
van een diep doorgrond’lijk weten
waar vergeten wijsheid voor jou
en mij, voor ‘t rapen ligt

gelijk het gouden geluk
op de bodem van de put onder
het zoet water.