INLOGGEN
«»

Herman van Schimmelen

HERMAN VAN SCHIMMELEN

Ik had vroeger een vriend
Herman van Schimmelen
We studeerden samen
In Rotterdam en in Duitsland
Herman was rechtlijnig
Rechts en neoliberaal
Recht door zee, bot en keihard
Een fenomenaal hoog IQ
En een lage sociale intelligentie

We waren op een groot feest
Gothics, new wavers en punkers
Iedereen in het zwart gekleed
Alsof we op auditie waren in de hel
Maar niet onze Herman
Hij droeg een blauwe blouse
Witte strepen en korte mouwen
Een nette pantalon en witte sportsokken
Hij leek zo van kantoor te komen
Alleen de aktentas ontbrak nog
De freaks en de discipelen van de dood
Raakten er danig van in de war
Van deze boekhouder in kostuum
Je zou kunnen zeggen
Dat Herman hier de ware rebel was

In het café naast de universiteit
Gingen we regelmatig schaken
Ik heb nooit kunnen winnen
Herman was te intelligent
Hij kon zich langer concentreren
Hij bestelde Duitse ijscoupes
Met taaie gummibeertjes als topping
Hij was de eerste en de enige
Die dit ijsje ooit had besteld
En die het daarna bleef bestellen
Herman at wat hij wilde eten

Herman was tevreden
Hij wist dat hij intelligent was
En wij waren in feite vrij dom
Hij wilde hogerop komen
Hij wilde rijk en machtig worden
Hij zou het ver schoppen
Hij kwam uit een gezin
Dat zichzelf redelijk elitair vond
Wij waren slechts paupers
Herman was echter wel opgegroeid
In een sociale huurflat in Delft
Zijn moeder woonde daar nog steeds

Herman verzamelde informatie
Over Duitse Luftwaffe officieren
Dat was zijn grote hobby
Hij spendeerde menig uurtje
In bibliotheken en boekenwinkels
Op zoek naar nieuwe gegevens
Hij was een boek aan het schrijven
Over een bepaalde SS-officier
Maar de familie van de man
Weigerde eraan mee te werken
En hoewel Herman volgens mij
Zelf geen authentieke neonazi was
Deed het heel wat wenkbrauwen fronsen
Met name toen hij op gesprek kwam
Voor een stage bij een autofabrikant
Herman vertelde over zijn hobby
En hij werd direct de deur gewezen
Hij werd als een potentieel risico gezien
Ik gaf Herman van Schimmelen
De bijnaam Hermann von Schimmeln

We waren op vakantie in de jungle
We gingen boomtopslingeren
Via kabels van platform naar platform
Hij ging veel te snel en vergat te remmen
Hij dreigde tegen de boom te knallen
Ik besloot zijn val te breken
Door hem gedeeltelijk op te vangen
Ik deed mijn arm pijn
Herman zat daar niet mee
Het was immers mijn eigen schuld
Had ik hem maar niet moeten helpen
Empathie was niet zijn sterkste kant

We zaten op een zeilboot
Ergens op de tropische wateren
De kapitein had pillen uitgedeeld
Toen we aan boord gingen
Tegen de misselijkheid
Iedereen had zo'n pil genomen
Behalve onze Herman
Hij werd immers nooit zeeziek
En hij moest niets hebben van medicatie
Een paar uur later zat iedereen gezellig
Gegrilde vis te eten op het dek
Behalve onze Herman dan
Hij lag kotsend in het water
Aan de zijkant van de boot
Zijn gezicht groen en grauw
Hij was nog nooit zo ziek geweest
Ik vroeg hem toen nog nonchalant
Of ik zijn vis mocht hebben
Nu hij geen trek leek te hebben
Hij gromde wat onverstaanbaars
Ik at de vis met smaak op

Op reis had Herman de leiding
Ik verdwaalde overal
Ik kon geen straat onthouden
Ik was een kip zonder kop
Herman daarentegen
Had een feilloos richtingsgevoel
Ik liep gewoon met hem mee
Ik vetrouwde op hem
En we kwamen altijd weer
Daar waar we moesten zijn
Op hem kon je rekenen
Herman was betrouwbaar

Herman hield van Michael Jackson
Als intelligente gozer hield hij
Van opvallend oppervlakkige muziek
Op een studentenfeest in Duitsland
Deed hij op veler verzoek de Moonwalk
Hij greep in zijn kruis en slaakte een kreet
Hij stootte de grote glazen kom
Vol met goedkope paprika chips
Onbedoeld keihard van de tafel
De kom knalde uit elkaar
Dit was legendarisch

Op een ander feest
Vroeg Herman aan een vrouw
In het Engels, omdat ze geen Duits sprak
Of ze ook zo van pinda's hield
De consternatie was groot
De dame dacht dat onze Herman
Het over "penis" had in plaats van "peanuts"
Een misverstand zonder gevolgen
Dit waren de jaren negentig
Dit was een andere tijd
We zagen veel door de vingers
We lachten erom

Herman had Britse huisgenoten
Ze hadden een hekel aan hem
En hij aan hen
Zij zopen en ze namen het ervan
Herman was rigide
Gestructureerd en inflexibel
Dat botste nogal
Toen Herman zijn natte was ging halen
Beneden in de kelders
Waar de wasmachines stonden
Waren al zijn onderbroeken gestolen
Herman zat zonder onderbroeken
Hij was des duivels
Er was geen bewijs
Maar iedereen wist wie de daders waren
Hij wilde ze aanvliegen
Ik wist hem te kalmeren
Herman moest nieuwe slips kopen

Herman stuurde kerstkaarten
En hij hield van iedereen bij
Wie hem wel of niet een kaart stuurde
En als je hem geen kaart stuurde
Werd je voorgoed van zijn lijst geschrapt
En dan kon je fluiten naar je kaart
Zo was het ook met vriendschappen
Hij hield precies bij
Hoe vaak je hem had opgezocht
En hoe vaak hij jou
En als de balans dan te veel doorsloeg
Naar de kant van Herman
En jij dus te weinig was geweest
Dan nam hij een resoluut besluit
En zo gebeurde het ook bij mij
Herman sloot ons boek
De vriendschap was voorbij
Amen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-09-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Herman van Schimmelen ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.