Géén herkenning
Een vrouw buiten, voorbij lopend achter mijn
vensterglas groet me uitbundig met die brede
armzwaai die er spontaan was
Heel vaag komt zij me bekend dan voor
Het schiet me maar niet te binnen en dat is
heel hinderlijk hoor!
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Géén herkenning’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.