INLOGGEN
«»

WILHELM TELLs SCHOT

Zwitserlands Alpenjager en sterke held
staat bevend met zijn gespannen kruisboog;
bezwete hand, onzeker richtend oog,
meer dan ooit door angst en zorgen gekweld.

De eis, welke landvoogd Gessler hem stelt,
klinkt als een levensverwoestend betoog:
"Treft die appel op zoontjes hoofd. Eert mij hoog!
Bij weigering wordt gij ten dode geveld."

Het vastgebonden jongetje roept luid:
"Pa, schiet gerust, denk niet dat u me bezeert!
De pijl kent haar doel, suist veilig recht vooruit!"

Pril vertrouwen, dat onbevangen teert
op ouderlijke kunde, spreekt vrijuit,
want: de vrucht geraakt; het kind ongedeerd!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-07-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WILHELM TELLs SCHOT’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.