Die bonte vogel

Dakoyria

Zomaar opeens schiet jij me weer te binnen,
als hoogst kleurrijke figuur
Jouw kleding en het wonderlijke taalgebruik...

Volop niettemin in jou gelovend, maar niet meer
op den duur
In zo een fantasiewereld levend en vaak daarvan
gewag doen

Toch wens ik me altijd nog jouw omhelzing,
de warm spontane zoen
Je bent er niet meer met al jouw kwaliteiten
Jij, fraaie bonte vogel, smeerde hem al te vlug

Nog altijd gaat mij dit ondanks alles spijten,
want ik zie je onafgesproken, nooit meer terug.

Dakoyria, 2019.