Ongebogen

wil melker


ongebogen


zij ving
de zielen
met haar ogen

ongebogen
betraden zij
sereen de kring

waar waardering
en respect
de basis legden

voor hun
toch best heel
ingewikkelde werken

voor het samen
waren al snel de
werelden te klein

in onbekende universa
bleken ongekende
perspectieven te zijn

maar het werk
van alle dagen kwam
steeds meer handen vragen

door het samen dragen
bleef er nog tijd om blij te zijn
in het grote wolkenfestijn


wil melker
26/09/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 26-09-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Ongebogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.