Telg van Breugel

Henk Jonker

Doorheen de Sinjorenstad
Over een voltapijt van sneeuw
Beloofde het met de stilgeborene
Tevoren aan een bloedige eeuw
Bepaald geen sappige dag te worden

Toog hij een cafeeke naar binnen
Om met de gerimpelde schrielkip in een tas
Maar niet instant te hoeven beginnen
Zich van zijn overschot te ontdoen
Op het Schoonselhof in zak en as

Waarna het met de helm geboren kind
Ongeveer rond vaders' derde pint
Alsnog in zijn sigarenkist wist te wenen
En de Antwerpse schelm zich inenen
Uitriep tot een onstuimige Vandersteen

En hij en zijn kersepittenschietende deugnieten
Op het van Stuivenbergplein van toen
Als onverschrokken bokkenrijders
Vermaledijend ten strijde trokken
Tegen de Filistijnen van de Veldstraat

In zijn verbeelding vonden ze een uitlaat
Verzochten de klantjes mijnheer pastoor eens
Hun wapenuitrusting te laten zegenen
Maar de kruistochten gingen niet door
Want de heilige grafzerk was reeds bevrijdt
En het begon te regenen

Hun schamele dagen brachten de genantjes
Anekdotisch in Willy's belhamelsagen zoek
Blootsknies gekrijt op de kasseien
Van de Seefhoek