Vrouw ontmoet dementerende

Dakoyria

Consequent steeds loop ik op haar toe
Een blije lach verschijnt er, zij is mijn
gezelschap lang niet moe!
Wederom weet zij absoluut niet wie ik
ben Ik vermoei haar er niet mee nu zij
zo goed mijn gezícht herkent.

We maken een vrijblijvend babbeltje
over van dit en van dat
Zij rookt búiten dan haar sigaretje,
in een rolstoel, die zo heel lieve schat.

Ik vraag verder naar haar en zij vertelt
me een heleboel
Na een poosje groet ik haar en leg uit:
ik ga eens op huis aan Even is het erg
gezellig geweest en nu moet zij daar
zo alléén staan...

Dakoyria, 2017.