Voor mijn broer
Kinderjaren vervlogen
binnen strijd en eenzaamheid.
Liefde verschool zich ingetogen
achter smartelijke aanwezigheid
van hen die niet anders konden,
daar aan eigen smart
gebonden
en in elkanders patronen verward.
We leerden leven
met het geërfde lijden.
Echter, in angst en beven
evenzeer hoe geluk te vermijden.
Ach,hoe diep was ons verbond.
Onmachtig deze uit te spreken,
mijdend de wond,
welke zich immer bleef wreken.
Aan het eind van jouw leven
werden patronen verklaard,
lichtten zij op, voor even,
bleek wijsheid vergaard.
Groots was jouw aanwezigheid,
jouw lichaam reeds bijna ontzield,
tot sterven bereid.
Pijnlijk voelbaar werd hoezeer ik van je hield.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Wicky Steevensz (Actief sinds: 02-03-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Voor mijn broer’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.