bloemen die we bloeiden
zeg me wie je bent
je ogen sluimerden verlangen
ik bleef er jaren hangen
maar heb je nooit gekend
je vocht om eindelijk
jezelf weer te vinden
was drempelloos in openen
en zult je nooit meer binden
je hebt mijn tuin gezien
de bloemen die we bloeiden
er zijn er meer misschien waar
jij ook in zou kunnen groeien
Kom zeg me wie je bent
dan kan de zon weer schijnen
je kunt niet zo verdwijnen
jouw zinnen passen bij de mijne
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘bloemen die we bloeiden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.