Annabel
Soms raakt de regen moe
en braakt dan boze woorden
die de pijn vergezellen
van waarom ik
ik kan jou dan niet troosten
door de sluier waardoor je ziet
ik kan alleen maar zeggen
dat het sterven gelijk het leven
slechts maar tijdelijk is
maar zolang de kim
zich elke morgen van het
duister keert beleef jij
als jonkvrouw telkens de
zomer in je hart
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Annabel’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.