Tijgertje
Trots tonen deze twee ouders hun ongesnaveld kind
Waarvan ze niet weten wat er van hem worden zal
Ze overladen hun gestreepte spruit met aandacht en
Trekken zich niet aan wat een ander ervan vindt
Boven hen vliegt een waakvogel als
Beschermer van dit prille geluk
Zekerheden in de opvoeding zijn niet te geven
Maar dit liefdesmoment gaat nooit meer stuk
Toch is ook hun toekomst ongewis
Zal de kleine zich blijvend een vogel wanen?
Of zullen zijn genen een weg banen
Naar een diep en dierlijk gemis?
Koestering in de opvoeding staat centraal
Maar de neiging dat hij ooit zijn ouders op
Zou willen eten is niet onvoorstelbaar
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-01-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht hoort bij een collage, waarbij twee vogels een tijgerbaby koesteren
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tijgertje’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.