Tijgertje

Valentijn

Trots tonen deze twee ouders hun ongesnaveld kind
Waarvan ze niet weten wat er van hem worden zal
Ze overladen hun gestreepte spruit met aandacht en
Trekken zich niet aan wat een ander ervan vindt

Boven hen vliegt een waakvogel als
Beschermer van dit prille geluk
Zekerheden in de opvoeding zijn niet te geven
Maar dit liefdesmoment gaat nooit meer stuk

Toch is ook hun toekomst ongewis
Zal de kleine zich blijvend een vogel wanen?
Of zullen zijn genen een weg banen
Naar een diep en dierlijk gemis?

Koestering in de opvoeding staat centraal
Maar de neiging dat hij ooit zijn ouders op
Zou willen eten is niet onvoorstelbaar


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-01-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)

Informatie bij het gedicht

Dit gedicht hoort bij een collage, waarbij twee vogels een tijgerbaby koesteren

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Tijgertje’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.