pleister

Eduard de Goede


Edwin Baars
wo 18 jan. 16:13 (20 uur geleden)
aan mij

Mama, mag ik een pleister
Een roze met olifantjes
En wanneer krijg ik die rode Appels op m'n knieën
En andijvie met gehakt
Nu t nog kan want de slierten vergeten tijd rijgen tot een kluwen
Wrijven de dauwdruppels van warme melk je handen nog zacht, en aai m'n bol ach toe moe
Zal je me kusjes geven
En m'n deken nog eens stoppen
Het licht blaas ik uit, en nog een keer
En mag de deur dan op een kier
Ik luister de harde stemmen van beneden af
En kraak de laatste tree
Kan nie slapen
Wil terug
In jouw bed
Samen
M'n rug nog even tegen je aan
Nou dag dan lieverd
Ik stammel jouw laatste woorden na
Kijk de deur al uit
Tot besluit
En ga

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-01-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Eduard de Goede (Actief sinds: 19-01-2023)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘pleister’ van Eduard de Goede zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.