INLOGGEN
«»

In nabeeld


in nabeeld


zij had
lichtjes in
haar ogen die
nooit leken te doven

in nabeeld
gloeiden en ons
mateloos boeiden
omdat zij ze had

nog hoorde
je deuren
en de treden
van de grote trap

je dacht dat zij
beneden was
ging in controle
zachtjes kijken

maar er gaf
niemand thuis
in dit huis dat
toch zo eigen was

weer boven
zat zij voor
te lezen voelde
jij het warme bed

ze lachte toen
haar ogen keken
het voelde goed om
een geheim te delen


wil melker
11/02/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-02-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In nabeeld’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.