moederweb

rene kamsma

In jouw schoot ben ik van liefdesdraden
geweven.
Gekoesterd en gedragen tot het niet meer kon.
Je hebt me gewiegd, gezoogd, met warmte bekleed.
Ik heb me gelaafd aan je warme zoete melk
en geschuild onder je fluwelen vleugels.

Vanuit deze veilige haven heb ik heel voorzichtig de wereld verkend,
de draden die ons verbonden langzaam opgerekt.
Jij was daar altijd
mijn zon en maan.

Ik heb zelf een web gesponnen,
de veilige moederband ontworsteld.
de draden bleven
fragiel maar sterk als staal.

Je bent er niet meer en de draden zijn gebroken.
Ik voel me ontworteld de oorsprong is verdwenen.
Wanhopig zoek ik
naar gebroken schakels.
Ik voel de leegte tot in mijn botten