Ver weg

Gertjan van der Kraan

Ver weg

Weer gaat onze zoon het onbekende tegemoet,
Een land zo ver, zo onbekend, en vol gevaren.
Het is nu eenmaal zijn beroep, hoor je vaak als groet,
Maar waarom komt mijn hart niet tot bedaren
Natuurlijk weet ik ook wel, het is zijn keuze om te gaan
Oh God, behoedt mijn zoon toch in dat verre land
Een land verscheurd door moord en waan.
Houdt hem toch vast in Uw trouwe Vaderhand.
Bij het afscheid moesten wij een stapje terug
Zijn aandacht ging als eerste naar zijn vriendin
Met ogen vol met tranen keek ik naar zijn rug
En overdacht zijn plaats in ons gezin
Trouwe God verhoor toch mijn smekende gebed
Dat U ook in deze periode in zijn leven
Daar ieder uur beschermend op hem let
En wij een veilige thuiskomst van hem beleven