Onbegrijpelijk verdriet
Onbegrijpelijk verdriet
Een onbegrijpelijk stil verdriet
In de ogen van een vrouw
Een moeder diep verscheurd
Aanschouwd de erge pijn
Van het wonder dat zij droeg
Opgegroeid zonder problemen
Bleef Hij gehoorzaam leven
Vol mededogen voor de mensen
Bleef Hij aandacht schenken
Aan hen die aan de kantlijn staan
Genas, vermaande en vertroostte
Zonder aanzien des persoons
Als dienend en niet overheersend
Bleef Hij naast de mensen staan
Daarom is haar verdriet zo groot
Nu Hij onschuldig is veroordeeld
En daar nu onbegrijpelijk lijdt
Voor de ogen van Zijn moeder
Zelfs in dit pijnlijke moment
Is er aandacht voor de moeder
Vraagt Hij een goede vriend
Voor Zijn moeder zorg te dragen
En kijkt de zoon Zijn moeder aan
Buigt daarna vermoeid het hoofd
Met een laatste krachtinspanning
Zucht Hij tenslotte: Het is volbracht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)
Informatie bij het gedicht
Het intense verdriet van een moeder
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onbegrijpelijk verdriet’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.