moeder
knipte al mijn vleugels kort
(gekrulde haren, gekrulde zinnen)
ze was een meester in het spelen
ze speelde nooit hoog spel
een veilig nest.
schuld aanreiken, spelen op verlatingsangst
ze zorgde goed
voor kind en man
nu ligt ze in een coma
die eindigt met een punt
geen orgelpunt
vel over vel over been
sluipt ze stilletjes heen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘moeder’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.