aan de overkant - mijn vader
steeds zie ik aan de overkant
mijn vader
in wiens huis ik ben geboren
die mijn streken trotseren
mij groter groeide
het jongetje dat ik was
tot man liet bestaan
steeds hoor ik aan de overkant
mijn vader
kijkend op het slootje
waarin het vlot ligt
waarmee het leven
toen zij vertrok
ook mijn moeder bracht
steeds ervaar ik aan de overkant
mijn vader
zittend in de avondzon
zijn sjekkie rokend
terwijl liggend in het gras
mijn herinnering zich mengt
met het hier en nu
steeds vertel ik aan de overkant
mijn vader
zittend op zijn hemels balkon
alles wat zwijgend hij weten wil
waarna hij zacht - aardig als hij is
met spiegels van verleden
mij mijn toekomst gidst
steeds weet ik aan de overkant
mijn vader
glimlachend luisterend
naar dat wat hij al weet
verlang ik weer
kind te mogen zijn
in zijn veilige armen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
persoonlijke mijmering
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘aan de overkant - mijn vader’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.