INLOGGEN
«»

Papa

Soms wil je zo graag dat kleine meisje blijven,
vertrouwd aan papa's hand.
dat de herinneringen van geborgenheid beklijven
en niet in vergetelheid gestrand.

En als ik naar mijn eigen kinderen kijk,
waarin ik jouw genen terug herken
voel ik me trots en rijk tegelijk
we geven zoveel door en ik onderken,
als ik voor de spiegel sta dezelfde lijnen,
dezelfde rimpels en oogopslag,
ik zie jou in mij verschijnen
ik heb dezelfde lach.

en straks zullen mijn kinderen zo staan
zoekend naar herkenning, dezelfde rimpel en lijn
zo zal het generaties verder gaan
vertrouwend op een familieband
en dan wil mijn dochter graag dat meisje zijn
aan papa's warme hand...

Peetje

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-02-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Petra Beckers
Actief sinds: 20-02-2015Informatie bij het gedicht:

Geschreven op de 11e sterfdag van mijn lieve vader. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Papa’ van Petra Beckers zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.