roeien

Annette van Rijn

Met dwars aan de wind gestoken spanen
roeide ik door drekkig drijvend zand
waarna ik mijn vlag beschreef
volgens de tekening van mijn hand
en wiegend op de wind zag ik de krans
rond de hoge mast
wier aanblik dagelijks spotte
met mijn tamelijk ongepast
Ik waste mij van onkruid dat groeide tot mijn nek
observeerde mooie schepen die dobberden op hun plek
en wiegend op de wind
observeerde ik al als kind
hun bestelling van vlagvrij
verscheepte appels op een rij
ze kuipten mijn naam onopgemerkt
en telden mij daarbij
tot ik mijn riemen ruilde voor het roer van moederschip
nu hangen de kleine zeiltjes
van mijn kroost tot aan mijn lip