Ouderdom

Arno Hovens

Ouderdom

Een oud paartje loopt hand in hand door de nacht
wetende dat niemand meer op hen wacht.
De tand des tijd heeft hen afgebrand
zij zijn op een zijspoor beland.
De kinderen laten hen over aan hun lot
zij snauwen en grauwen en doen heel bot.
Hun leven lang hebben ze gewijd aan hun geluk
lichamelijk gebroken helemaal stuk.
Smachtend op zoek naar aandacht en hulp
kruipen ze verder dieper in hun schulp.
Doordat niemand hen nog wil horen
wandelen ze door de nacht heel verloren.
Niet wetende wat de morgen brengt
stappen ze uit het leven innig verstrengd.