Alleen naar huis

Doorntje Voerman

Een avond met vrienden
Het was al laat
Ik kon wel alleen naar huis
Op de fiets door de straat

Uit het niets was jij daar
Wat had jij in je hand?
Het voelde zwaar
Opeens lag ik op de grond
Jij bovenop mij
En zoende me op mijn mond

Je fluisterde:
Ik vind je leuk
Ik vind je leuk
Ik was als verdoofd
Maar jij lag in een deuk

Ik voelde handen waar ze niet thuis horen
Ik voelde me als verloren
Ineens kwam er een drang
Een drang om je van me af te slaan
Ik was niet meer bang
En ik wist: ik moet NU gaan
Ik duwde je van me af
Schreeuwde heel hard
Maar niemand kon me horen
Maar dit was de start

De start dat je mij liet gaan
Jouw kwade ogen keken me nog 1 keer aan
Met bebloed gezicht pakte ik mijn fiets
Om mijn weg te vervolgen
Naar een veilige plek of zoiets