Mijn lieve dochter
Haar vent was ontaard, én een dronkaard
en het zout in de pap nog niet waard
bij die gelegenheden dat hij dronken was
nam hij zijn glas
en strompelde de trap op
naar de kamer van de oudste, dat vond ie top
zij probeerde hem altijd tegen te houden
maar hij donderde haar van de trap
ze kón hem niet tegenhouden
en dan vergreep ie zich aan het arme wicht
ze was al zó dikwijls geschonden
je kon niks zien aan de uitdrukking op haar gezicht
ze beloofde zichzelf dat ze morgen naar
de politie zou gaan, dit moest stoppen
of anders maakte ze er gewoon een einde aan
niemand zou hem missen
ja, misschien zouden ze op zijn graf pissen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn lieve dochter’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.