Ze was maar 9

Ron Dietvorst

Ze besteedde zorg aan haar, aan het loeder
het was en bleef ten slotte je moeder
maar nadat papa was uitgewoond
had ze die lieve papa beschimpt, gehoond

en kwam er een nieuwe vader in huis
en die voelde zich meteen erg thuis
zat met zijn vuile vingers onder haar jurk
en deed vieze dingen met zijn wijnkurk

vanaf haar negen was het vaak
minstens twee keer per week raak
en het bleef niet bij aanraken en spelen
zou haar geest ooit nog helen?

om de hoek te loeren stond haar moeder
en die moedigde hem nog aan, het loeder
wat niets hielp waren hulpkreten
dus ze waste zich en probeerde te vergeten

de vent was er stiekem tussenuit geslopen
en had zich intussen doodgezopen
mooie opruiming ze had geen greintje spijt
nee, ze voelde zich eerder bevrijd

maar nu had ze de zorg voor moeder,
dat was geen moeder, dat loeder
die had haar verraden toen ze een klein ding was
en liet haar keer op keer misbruiken door die paljas

verdiende die nog zorg of barmhartigheid?
maar nu wist ze niets meer, ze had geeneens spijt
"kom moeder, ik zal je helpen met je stoma
tot slot blijf je van m'n kind nog altijd haar oma."