Rauw bloed
De wond is alles verlammend;
Kon ik mezelf maar helpen;
Het bloeden stelpen.
Je haalde mijn identiteit weg.
Even gaf je me het gevoel te vliegen,
vervolgens maakte je me vleugellam.
Starend in deze prachtige blauwe ogen;
de angst door gegeven.
Een symbiose, ik mag je dat niet aan doen.
Kon ik de kettingen maar laten breken.
Zodat we samen konden vliegen.
Mijn lieve princesje,
je bent zo mooi.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-09-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Altus (Actief sinds: 11-09-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rauw bloed’ van Altus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.