INLOGGEN
«»

Rauw bloed

De wond is alles verlammend;
Kon ik mezelf maar helpen;
Het bloeden stelpen.

Je haalde mijn identiteit weg.

Even gaf je me het gevoel te vliegen,
vervolgens maakte je me vleugellam.

Starend in deze prachtige blauwe ogen;
de angst door gegeven.

Een symbiose, ik mag je dat niet aan doen.
Kon ik de kettingen maar laten breken.

Zodat we samen konden vliegen.
Mijn lieve princesje,
je bent zo mooi.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-09-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Altus
Actief sinds: 11-09-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rauw bloed’ van Altus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.