Op Een Mistige Ochtend In Leerdam

A.G. de Keijzer

Een mistige ochtend in Leerdam aan de Linge,
Het landschap gehuld in nevel en mysterie.
De stad nog in diepe rust, zo stil en verheven,
Als was het een droom, een onbereikbare fantasie.

De nevel drijft over het water, als een sluier van wit,
De rimpelingen van de Linge slechts zachtjes bewegend.
Een enkele boot, als een schim in de mist,
Enkel het geluid van het water kabbelt, rustgevend.

Maar dan komt de zon, als een heldere baken,
En doet de mist verdampen als dauw op het gras.
De stad komt tot leven, als uit een slaap ontwaakt,
En de pracht en de schoonheid van Leerdam komt tot wasdom.

De glasblazers beginnen hun werk, als vanouds,
Het vuur en het glas smeltend tot een nieuwe creatie.
Een kunstwerk ontstaat, vol passie en verfijning,
En schittert als een diamant in de ochtendzon.

O Leerdam, stad van glas en groen,
Van rust, schoonheid en kunstzinnigheid.
Op een mistige ochtend lijkt het bijna een droom,
Maar je bent echt, je bestaat, een stad vol van majesteit.