MEER van GENEVE

Han Messie

Slechts waar de Rhône
bij mij naar binnen stroomt
herken ik nog de ruigte
van het rustige verleden
toen reine moerassen
en dichte struiken
vol vogelgekwetter
en verborgen teerheid
zorgden voor broedsels
ontluikende levens
al mijn oevers sierden

thans
ben ik ingesloten
door harde wegen en kaden
waar geraas en gejoel klinkt
drukke steden en steigers
allerlei mensen in boten
mijn golven opsturen

wind uit de Alpen
schenkt verlangde koelte
fluistert me blij strelend toe

je bent omgeven door een ring
van de vernieuwde wereld
maar mijn opbeurende adem
blaast tijdloze vrijheid
onverwoestbaar
over en door jouw water

vereerd Lac Léman.