Nog veilig fietsen als kind...

Dakoyria

Geregeld gebeurt het weer mij: ik zie mezelf als
kind opnieuw fietsen...
De weg is vrijwel leeg maar desondanks blijf ik
aan de kant Verinnerlijkte ouderlijke vermaningen
die hun doel niet misten!

Het zwart-wit glanzende vee, de Pinksterbloemen
langs een sloot In de verte het vertrouwde kerkje
Je fietst er niet zomaar aan voorbij! Aan het begin
van het volgende dorp dat in zomerse warmte op

me wachtte Verderop een ijscokar bij een smal
ophaalbruggetje, kouds waarmee ik mezelf
bedachtte Die herinnering aan die wat eenzame
tocht die ik niettemin geenszins haatte.

Dakoyria, 2021.