«»
verpozend aan de brede beek
de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen
zie hoe de lucht zich ontdubbelt
zich buigt naar het water
blauw en zilveren linten drinkt
en elke horizon inslikt
de huizen samengevoegd
tot een vloeiende wereld van inkt
wars van elke dimensie
en ik voelde me verwant
aan het strepen trekken
zoals mieren door de akkers
nerven van het zwerven
het speuren van mens tot mens
op de rand van het dorp
Toen daar aan de rand van het dorpverpozend aan de brede beek
de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen
zie hoe de lucht zich ontdubbelt
zich buigt naar het water
blauw en zilveren linten drinkt
en elke horizon inslikt
de huizen samengevoegd
tot een vloeiende wereld van inkt
wars van elke dimensie
en ik voelde me verwant
aan het strepen trekken
zoals mieren door de akkers
nerven van het zwerven
het speuren van mens tot mens
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Emiel WarswaterActief sinds: 31-03-2021 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘op de rand van het dorp’ van Emiel Warswater zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over locaties en plekken
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Het dorp waar ik woon!
- Het Rode Plein
- Museum Speelklok
- Antwerpen, stad aan de...
- Droomtuinen
- Verslag uit de Ardennen