INLOGGEN
«»

Bezuidenhout

Bezuidenhout

Aan vaders hand nog, lopend door het puin, niet wetend van weleer
Een smalle straat met donkere portieken en kleine winkels om de hoek
Na al die jaren zie ik beelden van mijn jeugd, steeds duidelijker weer
Verleden leek zo lang verborgen maar blijkbaar was ik toch op zoek

De IJsclubweg, de ijsbaan en de molen, met aan haar zij de Schenk
Een speeltuin met twee scholen; een schoolplein met een wandelende bel
Een schillenboer, de Sierkan, een broodmand, waar ik nu opeens aan denk
De groenteboer ‘Wat zullen we eten?’ Bietjes, want die lustte ik toen wel

Voor ieders geloof was er een winkel, een kerk, een school, een landelijke krant
Een tijd van wederopbouw en onbezonnen jeugdplezier
Het leven leek eenvoudig, mijn vader op zijn fiets en een dagje naar het strand

Nog eenmaal dwaal ik door mijn oude wijk en zie wat er nog rest
De Stuyvesantstraat en haar plein, maar niet meer eindpunt van lijn zes
Hendrik Zwaardecroon ‘t klinkt wat zwaar, maar het leven was er best.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-10-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Ton Van Schoten
Actief sinds: 09-10-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bezuidenhout’ van Ton Van Schoten zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.